דער באָכער איז מאַזלדיק מיט זיין שוועסטער - זי איז אַ אָפּל. זי איז גרײט צו עפֿענען דאָס מױל, אַז ער זאָל דאָס אַרײַן אַרײַן. זי דינט אים, אפנים, קעסיידער, ווײַל ער פֿילט שוין נישט קיין ליבשאַפֿט צו איר, נאָר פֿאַקט איר ווי אַ גאַסן זונה - גראָב און דרייסט. אָבער, זי מיינט צו ווי דעם באַהאַנדלונג.
עס איז ווי קאַווע און מילך! דאָס איז אַ גרויס פּאָר. ווי אַזוי דער קינד האָט עס געראָטן אַרײַנכאַפּן אין אַזאַ לאָך און עס מילד באַרען און נישט שווער, ווייס איך אַפֿילו נישט.