עס האָט אים געדויערט אַ לאַנגע צײַט זיך אַנטשולדיקן מיט ווערטער. ער זאָל נאָר שטײן דאָרטן און רײַבן זײַן גראָבן פּיצל פֿאַר זײַן שװעסטער, זי װאָלט אים אין אַ רגע מוחל געװען. מיר האָבן צו שווייס און פאַרלירן די צייט וואָס מיר קען האָבן וויסט אין בעט, מיט קאַנסיילאַטאָרי געשלעכט.
א פאק, זי װיל נאר װיצלען מיט איר אײזל אויף דער קאמערא און זי גיט נישט קײן רחמנות, װאס די קאווע גײסט ארויס פון גלעזל...